“Ja… odpowiadając na wezwanie Boga, wobec Kościoła i na ręce Odpowiedzialnej Generalnej ślubuję posłuszeństwo Bogu poprzez profesję rad ewangelicznych czystości, ubóstwa i posłuszeństwa i zobowiązuję się żyć według Konstytucji Świeckiego Instytutu Dominikańskiego z Orleanu aż do śmierci”.

Tak. Nastąpił ten dzień w którym wypowiedziałam te słowa przed Panem Bogiem i Wspólnotą w obecności Ojca Rekolekcjonisty.

Moje serce przepełnia wdzięczność Panu Bogu za dar powołania, wdzięczność Odpowiedzialnej Generalnej, na ręce której złożyłam śluby, wdzięczność Odpowiedzialnej Prowincjalnej, która w imieniu Wspólnoty podjęła decyzję o wyrażeniu zgody na moje śluby wieczyste, wdzięczność mojej Formacyjnej, która była ze mną od początku mojej drogi w Instytucie, wdzięczność Osobie, która otwierając się na natchnienia Ducha Świętego wprowadzała mnie do Wspólnoty, wdzięczność wobec każdej z sióstr ze Wspólnoty.

Moje serce przepełnia radość…

Wiem, że żadne ze słów nie wyrazi tego, co jest w moim sercu. Każde moje słowo będzie niepełne, posłużę się więc słowami świętej Siostry Faustyny:

” Dziękuję Ci, Boże, za łaskę powołania
Do wyłącznej służby Twojej.
Dając mi możność wyłącznego Ciebie kochania –
Wielki to zaszczyt dla duszy mojej

(38) Dziękuję Ci, Panie, za śluby wieczyste,
Za ten związek czystej miłości,
Żeś raczył złączyć z moim swe Serce czyste,
I zjednoczyłeś me serce ze swoim związką nieskazitelności.
(…)
Dzięki Ci, Trójco Święta, za ten ogrom łask,
Którymi mnie nieustannie obsypywałeś przez życie całe,
Wdzięczność ma spotęguje się, kiedy zawita wieczny brzask,
Kiedy po raz pierwszy zanucę na Twoją chwałę.”
                                                                                  (Cytat z „Dzienniczka” nr 1286)

Jestem szczęśliwa…
Niech Pan Bóg będzie uwielbiony…teraz i zawsze… Amen. Alleluja!

Janina