Od 1998 roku w Polskim Kościele Katolickim obchodzony jest Dzień Judaizmu. Zawsze 17 stycznie w przeddzień Tygodnia Modlitw O Jedność Chrześcijan. To ważne wydarzenie i przypomnienie o wspólnym dziedzictwie religijnym i kulturowym chrześcijan i Żydów. W październiku zeszłego roku obchodziliśmy 50 rocznicę Soborowej Deklaracji „Nostra aetate” o stosunku Kościoła do religii nie chrześcijańskich. Biskupi Polscy napisali specjalny list w którym są przypomniane inicjatywy wzajemnego dialogu żydowsko – chrześcijańskiego w Polsce. Ale też i słowa przypomnienia, że „kto spotyka Jezusa spotyka judaizm”, „że religia Żydów nie jest dla chrześcijan religia zewnętrzną, lecz religia wewnętrzną”. Biskupi przypomnieli, że „Zgłębianie tajemnicy Kościoła prowadzi bowiem ku spotkaniu z Żydami będącymi uczestnikami Przymierza, które Bóg zawarł w przeszłości i któremu wielu potomków Abrahama jest nadal wiernych, będąc świadkami Jedynego Boga, Stwórcy nieba i ziemi…”. I dalej, że: „Antyjudaizm i antysemityzm sa grzechem przeciwko miłości bliźniego, grzechem niweczącym prawdę o chrześcijańskiej tożsamości i dlatego ich kategorycznego potępienia nie można łagodzić poprzez uwarunkowania kulturowe, polityczne czy ideologiczne”. A także List ten przypomniał słowa „Nostra aetate”: Kościół.. ubolewa nad wszelkimi atakami nienawiści, prześladowań, wszelkimi manifestacjami antysemityzmu, jakie miały miejsce w jakimkolwiek czasie i ze strony jakichkolwiek ludzi…”. List biskupów mówi o roli Jana Pawła II w dialogu z Żydami. Szkoda, że nie został ów List skierowany do obowiązkowego odczytania w polskich Kościołach, a tylko dano taką możliwość. Tym bardziej, że w ostatnim czasie przejawy antysemityzmu i rasizmu, pojawiają się u nas. Czy to w postaci spalenia kukły żydowskiej we Wrocławiu, czy też wypowiedzi niektórych polityków, którzy odwołują się do antysemickich kontekstów. Także wśród duchownych można znowu usłyszeć publiczne wypowiedzi, które są rasistowskie i antysemickie. I nie zmieni tego próba interpretowania owych wypowiedzi, że one mają polityczny wydźwięk. Rasizm i antysemityzm a ma miejsca w uprawianiu polityki, ani też w życiu społecznym. Jeśli przed II wojna światową antysemickie ideologie bywały częścią doktryn politycznych, to po Holokauście są już tylko grzechem – o czym przypomniał Jan Paweł II.

I raz jeszcze z Listu biskupów Polskich: „ Dlatego na płaszczyźnie dialogu chrześcijan i Żydów tak konieczny jest sprzeciw wobec ujawniających się niekiedy stereotypów na temat Żydów, a nawet antysemityzm bez Żydów. W wielu miejscowościach naszej ojczyzny nie ma już Żydów, pozostały jedynie ślady ich religii i kultury, często są to zaniedbane cmentarze. Miłość bliźniego, duchowa więź ze starszymi braćmi w wierze, zobowiązuje nas do opieki nad miejscami świadczącymi o wielowiekowej obecności Żydów w Polsce i pamięć o ich wkładzie w kulturę naszej wielonarodowej i wieloreligijnej Ojczyzny”. Dlatego sam zachęcam do lektury tego Listu biskupów, oraz do odwiedzania Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie na Muranowie..

 

http://episkopat.pl/dokumenty/listy_pasterskie/6923.1,Wspolne_duchowe_dziedzictwo_chrzescijan_i_Zydow_list_pasterski_Episkopatu_Polski_z_okazji_50_rocznicy_quot_Nostra_aetate_quot.html

 

raj utracony 2