24 grudnia w Wigilię Bożego Narodzenia papież Franciszek otworzył Drzwi Święte w bazylice Świętego Piotra inaugurując tym samym Rok Jubileuszowy, Rok Święty 2025. Mogę powiedzieć, że rozpoczął się z przytupem i że łaska działa. Przez pierwsze dwa tygodnie przez Drzwi Święte w Bazylice Watykańskiej przeszło ponad pół miliona pielgrzymów. W pozostałych bazylikach papieskich (Świętego Jana na Lateranie, Matki Bożej Większej i Świętego Pawła za Murami) również zostały otwarte Drzwi Święte przez przedstawicieli Papieża. 26 grudnia Papież otworzył drzwi w kościele Ojcze nasz na terenie więzienia Rebibbia.

W naszym miesięczniku „W drodze” systematycznie piszę artykuły o Roku Świętym, tutaj chcę zamieszczać krótkie teksty, stop-klatki z tego czasu.

Jest oficjalna strona jubileuszu w język polskim, na której można śledzić bieżące wydarzenia, a także zapoznać się ze szczegółowym programem Roku Świętego oraz uzyskać wiele praktycznych informacji (https://www.iubilaeum2025.va/pl.html).

-x-

Rok Święty po raz pierwszy został ogłoszony w 1300 roku przez papieża Bonifacego VIII, a pierwsze Drzwi Święte zostały otwarte w bazylice Świętego Jana na Lateranie w 1423 roku, a w 1499 roku po raz pierwszy zostały otwarte w Bazylice Watykańskiej przez papieża Aleksandra VI.

To piękny symbol otwartych ramion Chrystusa i wezwania do nawrócenia, czego symbolicznym gestem jest przekroczenie progu Kościoła i wejście do jego środka.

Można odnieść do tych drzwi dwa piękne teksty z Apokalipsy Świętego Jana: „Oto postawiłem jako dar przed tobą drzwi otwarte, których nikt nie może zamknąć, bo ty chociaż moc masz znikomą, zachowałeś moje słowo i nie zaparłeś się mego istnienia” (Ap 3,8) oraz „Oto stoję u drzwi i kołaczę: jeśli kto posłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze Mną” (Ap 3,20). Drzwi od strony Jezusa są szeroko otwarte, teraz my jesteśmy zaproszenie, by otworzyć nasze drzwi!

-x-

Wczoraj po raz pierwszy zobaczyłem (by słyszałem już wielokrotnie) w Rzymie to, o czym się mówi nieustannie, a mianowicie o kradzieżach w różnych miejscach, zwłaszcza gdzie jest dużo ludzi. Na stacji metra Spagna (linia A, którą dojeżdża się m.in. do stacji Ottaviano, z której najbliżej jest do Bazyliki Watykańskiej i Muzeów Watykańskich), grupa kilku nastolatek (raczej Włoszki, ok. 14-15 letnie!) weszły do wagonu przepychając się, by po chwili, ku zdziwieniu wszystkich, zacząć wychodzić przepychając się w odwrotną stronę. Ostatnia prześlizgnęła się przez szparę zamykających się drzwi. Kiedy metro ruszyło, najpierw jeden z pasażerów zorientował się, że nie ma portfela i telefonu, a po chwili dwie panie nerwowo szukając w torebkach też stwierdziły brak portfeli. Byłem tym absolutnie wstrząśnięty. To przykre i smutno o tym pisać, ale trzeba uważać i to bardzo uważać.

-x-

Nasza dominikańska wspólnota mieszkająca naprzeciwko bazyliki Matki Bożej Większej (Santa Maria Maggiore) i spowiadająca w tej bazylice – jesteśmy tzw. penitencjarzami papieskimi – składa się z 12 braci (3 Polaków, 2 Hiszpanów i po 1 bracie z Beninu, Peru, Włoch, Słowacji, Holandii, Indii i Indonezji), a na Rok Święty 6 innych braci w różnych czasie będzie nam pomagać. Policzyłem, że dajemy możliwość spowiedzi w 20 językach (!). Od początku Roku Świętego liczba spowiadających się osób bardzo wzrosła i bardzo często mówią o tym, że spowiadają się ze względu na ten szczególny czas łaski.

-x-

Papież Franciszek w bulli ogłaszającej Rok Święty, głównym tematem uczynił nadzieję. Tytuł pochodzi z Listu do Rzymian: Spes non confundit (Nadzieja zawieść nie może), a mottem roku są słowa: Peregrinantes in Spem („Pielgrzymi Nadziei”). W bulli czytamy życzenie Papieża na ten szczególny czas: „Niech to będzie dla wszystkich wydarzenie żywego i osobistego spotkania z Panem Jezusem, »bramą« zbawienia (por. J 10,7.9); z Tym, którego Kościół ma misję głoszenia zawsze, wszędzie i wszystkim jako »naszą nadzieję« (1 Tm 1,1)”.